Al zolang ik mij kan herinneren heb ik heimwee, voel ik mij niet thuis op de plek waar ik ben. Een vreemde eend in de bijt. Net anders dan de rest. Als kind leerde ik mijzelf aan om zo goed mogelijk aan te passen. Al zolang ik mij kan herinneren kijk ik naar de sterren en voel ik, daar is mijn thuis. Het zou vele jaren duren voor ik achter mijn eigen waarheid kwam en terugkijkend op mijn kinder- en jeugdjaren zie ik wel ‘symptomen’. Wat was ik schattig en hoe lastig was het voor mijn buitenwereld om mij te snappen en te ondersteunen, helemaal wanneer je als kind de woorden niet hebt voor wat je eigenlijk wil zeggen. Al op vroege leeftijd steunde ik anderen, ik was de supporter wanneer je zei dat je iets niet kon. Hoezo niet? Tuurlijk, kan jij dat wel. Wijsneus.
Misschien heb je ook wel vaak van volwassenen gehoord dat je ouder leek dan je eigenlijk was? Nu kan ik zeggen, dat klopt. Een oude ziel. Een ziel met veel ervaring. Als kind had ik er weinig aan, want eigenlijk zeiden ze dat ze mij niet begrepen, terwijl zij toch de volwassenen waren. Als volwassene nu, kan ik zeggen dat we niet alle antwoorden hebben, dat was wat ik als kind wel dacht.
Als tiener ging er een deur open, een deur naar een andere dimensie. Ik werd hier niet blij van, het was namelijk de deur naar de geestenwereld, de plek waar mensen hingen die overleden waren. Ze hebben hun best gedaan aan die kant van de sluier, gelukkig was deze op dat moment dichter dan dat deze nu is. En heb ik met moeite de deur aan mijn kant gesloten. Negatieve aandacht was namelijk ook aandacht en blijkbaar waren ze zo wanhopig dat dit hun enige aanpak was. Angst voor het donker en angst om alleen te slapen is als tiener niet iets waar je voor uitkomt. Ik leerde grenzen stellen. Vandaag de dag gaat deze deur alleen open wanneer ik dit wil of wanneer ik voel dat er iemand is die door wil komen. Ik kies het moment en ik kies of ik de deur open doe.
Begin 20 kwam ik in een burn-out terecht en zodoende kwam mijn ‘awakening’ in een stroomversnelling. Ik begon te begrijpen waarom de sterren als mijn thuis voelden. Het is mijn thuis ook. Ik ben een kind van de sterren, een lichaam gegeven door de aarde. Het duurde nog even langer voor ik mij ook echt thuis voelde hier op aarde. Mijn reis begon met de sterrenwezens, contact werd gelegd. Vervolgens kwamen daar de natuurwezens om de hoek kijken en maakte ik met hen verbinding met de aarde. Nu samensmelten in alles wat ik ben en wie ik ben.
Ik ben een channel, ik kan met alles communiceren. Dit is iets wat mij natuurlijk afgaat en waar ik weinig tot geen moeite hoef te doen. Boodschappen komen door, beelden, antwoorden maar ook zie/weet ik wat een ander nodig heeft zonder dat deze persoon die communiceert. Ik heb helende handen. Ik werk graag met mijn stemvorken en frequentie wezens. Ik schrijf mijn eigen verhalen maar ook die van wezens die geen stem hebben. Onze werelden liggen steeds meer en meer over elkaar in plaats van naast elkaar. Wezens, bomen, planten en dieren voor alle wordt het steeds makkelijker en makkelijker om met ons te communiceren. Luister jij?
Gelukkig is het tegenwoordig makkelijker om over de dingen te praten, het is makkelijker om mezelf te zijn. Ik ben wie ik ben. Ik kan dit niet eens verstoppen, al zou ik willen. Al zou de brandstapel weer op mij wachten, dan nog zou ik zoeken naar mijn mensen. Mijn intuïtie is sterk, mijn communicatie met mijn lichaam is duidelijk. Ik pas niet in een 9-5 baan of in elk ander hokje wat je kan verzinnen. Ik ben grenzeloos. Jij bent grenzeloos. Ik ben de auteur van mijn eigen leven, net als jij. Ik ben mij bewust van wat ik creëer.
Endometriose
In 2020 kreeg ik de diagnose endometriose en adenomyose. Na jaren van naar de dokter gaan tot het niet meer gaan naar de dokter, begon 2020 een heel pijnlijk jaar te worden. Waar de wereld in paniek raakte omdat we met een ziekte te maken kregen die we niet kende, een lock down. Kwam ik met een lichaam te zitten wat niet meer kon functioneren van de pijn. In het najaar was daar dan eindelijk een diagnose met de mededeling dat mijn 'oplossing' een baarmoederverwijdering was.
Ik ben wie ik ben. Eigenlijk kan dat wel mijn antwoord op alles zijn. Ik vertrouw op mijn intuïtie en luister hiernaar. Je kan tegen mij zeggen dat het een chronische ziekte is en dus niet te genezen, dat een baarmoederverwijdering mijn enige optie is. Dat wil niet zeggen dat ik je geloof wanneer ik voel dat het niet waar is wat je zegt. Ik zei nee, nee tegen een baarmoederverwijdering. Ik wilde ook nee zeggen tegen de anticonceptie, maar om de doktoren tegemoet te komen ben ik hier wel mee begonnen. Om het na een paar maanden alsnog ‘nee’ te zeggen.
Ik geloof niet dat ik hier op aarde ben gekomen om 24/7 pijn te ervaren, ik geloof niet dat ik pijn moet hebben. Ik geloofde ook zeker dat ik de ziekte wel kon genezen, ook al zei iedereen van niet. Het maakte niet uit hoeveel mensen dit zeiden of mensen die het voor mij hoopten, ik wist en dat is voldoende. Het punt was wel dat er niemand leek te zijn die geloofde wat ik geloofde en dit mij handvatten kon aanreiken. Ik ben zelf op zoek gegaan, met de informatie die ik wel had en mijn communicatiemiddelen die ik heb. Wanneer Google het antwoord niet kan geven, ga je naar de universele bibliotheek voor antwoorden.
Mijn reis naar genezing begon en in maart 2023 bracht ik een boek uit. Chronisch betekent voor mij niet ongeneeslijk, het betekent dat er vele lagen af te pellen zijn dat de kern van het probleem diep verborgen ligt. Het is voor iedereen persoonlijk hoe ver, hoe diep je wil gaan om jezelf te genezen. Ik ging diep, heel diep en na mijn boek ging mijn reis verder. Ik ging een zomer door van grote veranderingen. Persoonlijke en traumatische veranderingen.
Begin 2024 kreeg ik de bevestiging die ikzelf al een paar maanden vermoedde, de endometriose is weg. Op het moment van deze bevestiging had ik al vijf cyclussen zonder de pijn die zo normaal was voor mij gedaan en dat terwijl deze maanden erg stressvol waren. Afgelopen zomer bracht meer dan alleen grote veranderingen in de zin van donkere tijden. Ondanks de afgelopen maanden heb ik mijn endometriose genezen. En dan is het nu tijd voor de adenomyose, waar ik ook stappen voor ben gaan zetten. Het voelt al alsof dit werkt, de komende cyclussen zullen mij vertellen of dit zo is of niet.
Ik heb veel lagen afgepeld, trauma’s in de ogen gekeken, relaties getransformeerd, een relatie met mijn lichaam opgebouwd, een relatie met mijn cyclus, eten, voorouders, anderen levens en dit leven. Alles heeft invloed op mijn fysieke staat. Een pijnlijke menstruatie is een signaal naar jou als persoon dat er iets in je lichaam of in je leven niet klopt. Pijn is indicatie dat er iets mis is. Dit kan subtiel zijn en dan wordt het zoeken naar waarom het pijn doet en het kan ook heel logisch zijn.
De reden vinden achter je pijn, de boodschap van je lichaam ontcijferen is iets waar ik je mee kan helpen.
De praktijk
Tijdens mijn eigen reis kwam ik tot het inzicht dat ik anderen kan helpen en dat ik hiervoor een plek mag creëren. In mijn praktijk vind je niets wat ik zelf ook niet meegemaakt heb, het meeste van wat ik doe en aanbiedt is ontstaan vanuit ervaring. Ervaring is ook de plek waaruit ik spreek. Ik heb een groot inlevingsvermogen en mede door mijn gaven kan ik mij in jouw schoenen plaatsen en tegelijkertijd naar het grotere plaatje kijken.
Ik wil een plek bieden waar je je veilig voelt, maar ook gewaarborgd en geliefd. Een plek waar je kan helen, transformeren en waar je je trauma’s aan kan kijken. Waar je tot inzichten komt en tools ontvangt die jij nodig hebt voor het proces waar je op dat moment in ziet. Een plek waar je erachter kan komen wie jij bent en wat je hier komt doen. Waar je antwoorden kan vinden om vragen die je hebt, gedragspatronen die je wilt veranderen. Je fysieke lichaam wil helen.
Ik reis met je mee door tijd en dimensies. Ik loop naast je mee op het pad wat je bewandelt en ben jou cheerleader. Wanneer iedereen zegt dat je iets niet kan, ben ik de persoon die zegt dat je het wel kan.
In mijn praktijk is het belangrijk dat je zelf de verandering wil maken. Ik kan je veel vertellen en veel sessies geven, uiteindelijk ligt de sleutel bij jezelf.
Wat ik ook belangrijk vind is dat er een klik is, je mag je prettig bij mij voelen. Je mag je ook niet prettig bij mij voelen, alleen denk ik dan dat wij het pad niet samen horen te bewandelen. Quantum leaps worden gemaakt wanneer we beiden in een hoge frequentie kunnen tijdens onze momenten samen.
Wanneer je bij mij komt, kom je in een bubbel van hoge frequentie heling. Een plek waar het mogelijk is om zichtbaar te worden wat daarvoor nog onzichtbaar was.
Ik werk over het algemeen op afstand zolang het mogelijk is dat je aan je kant een situatie kan creëren waar we samen kunnen zijn. Het is mogelijk om fysiek af te spreken voor een healing. In de toekomst wil ik masterclasses en workshops verzorgen, hoe dit er allemaal precies gaat uitzien is ook voor mij nog een weg om te bewandelen. Hier en daar verzorg ik ook meditatie/transformerende reis middagen. Om hiervan op de hoogte te zijn, raad ik je aan om mij te volgen op instagram of linkedin.
Yvonne’s care
Dit is mijn bedrijf dat ik in 2016 heb opgestart, ik werk als zelfstandige in de zorg en heb voornamelijk PGB-klanten. Sinds 2011 ben ik werkzaam in de zorg en heb hierin verschillende wegen bewandeld. Wegen die mij leiden om voor mezelf te beginnen, een bedrijf te starten en wegen die mij een ondersteunende positie in mijn praktijk dragen.
Ik ben begonnen met werken bij een organisatie, een plek waar ik door de jaren heen alle afdelingen heb gezien. Van school tot nachtdiensten, van dagbesteding naar woning. Van jong tot oud. Meervoudige beperkingen, gedragsproblematieken, ik heb het allemaal gezien.
Ik ben voor mezelf begonnen om meer mezelf te kunnen zijn. In een organisatie zit je al snel vast in wat hoort en wat niet hoort, wat als normaal gezien wordt en wat niet. De weg naar de persoon die ik vandaag ben had ik niet kunnen bewandelen als ik had blijven proberen om in die hokjes te blijven zitten. Eigen baas zijn en regie over mijn eigen agenda te hebben, helpen mij te zijn wie ik ben en wat ik hier kom brengen.
Starfish.health
Als ervaringsdeskundige endometriose ben ik onderdeel van starfish.health. Dit is een platform waar je alle aanvullende zorg op een plek kan vinden. Een website waar je op klacht kan zoeken maar ook op behandelmethoden, waar je de dichtstbijzijnde therapeut of coach kan vinden voor wat jij nodig hebt.
Een website die ik graag in verband met de endometriose had gehad. Een plek waar ik mijn boodschap kan delen, waar ik directe toegang heb tot andere ambassadeurs. Een korte lijn voor samenwerkingen en experimenten. Want wat kan je helpen wanneer je endometriose hebt? Het is ook een plek om deze ziekte in de spotlight te zetten, bewustzijn creëren rondom.
Bezoek de website zelf om te zien wat het allemaal te bieden heeft https://starfish.health
Schrijven
Ondanks dat mijn grammatica is wat het is, houdt mij dit niet tegen om te schrijven. Van blogs tot korte verhalen naar novels. Op dit moment werk ik aan een serie van vijf boeken, tussendoor vind ik het dan leuk om korte verhalen te schrijven. Soms is dit ook een ander levensverhaal voor een klant. Deze wordt uiteraard alleen gedeeld met die persoon. Geef mij een zin, een woord, een thema, een naam en ik schrijf je een kort verhaal. Ik loop in het bos en ontmoet een natuurwezen die zijn of haar verhaal wil vertellen en je vindt deze in mijn blog. Ik schrijf meer dan wat er op social media past en ook dan ga je dit als onderdeel van mijn blog vinden. Schrijven is iets wat in een flow werkt. Automatisch schrift is dan ook iets wat ik al lang deed voordat ik mij bewust was van wat ik deed. Na het schrijven en channelen van mijn eerste boek (Endometriose en ik) wil ik graag nog meer boeken schrijven. Antwoorden komen in verhaalvorm, schrijven helpt mij om tot de kern van het verhaal te komen. Om uit te leggen wat ik doe en waarom ik iets doe, of uit te leggen waarom en wat ik zie, gebruik ik vaak mijn storyweaving.
