Wat zie jij?

Afgelopen weekend hebben wij gewandeld in de Ardennen, de feeënvallei om precies te zijn. We hadden al wat kilometers en uurtjes in onze voetjes toen we langs dit prachtige wezen liepen. Een wezen steunend op een boom aan de kant van het pad, je zou er zo voorbij lopen. Duidelijk in het zicht voor degene die haar willen zien, ver genoeg weg gestopt voor degene die dit niet willen.

Dit mooie wezen heeft een boodschap, een verhaal om te vertellen. Het duurt niet lang voor ik mijzelf voor de computer vind om deze op te schrijven en te delen met jullie. Het is alweer even geleden sinds ik geschreven heb, het gevoel dat dan vandaag de dag was kon ik niet van mij af zetten. Hier ben ik dan en dit zijn haar woorden.

Gegroet wezens van oud, ik groet de ziel in jouw. De ziel die ouder is dan dat ik ben. De ziel die vergeet en de ziel die zich weer herinnert. De ziel die mij ziet voor wie ik ben, daar waar een ander een boom of een stuk hout ziet, zie jij anders. Vele heb ik al zien passeren een enkeling merkt mij op, de een ziet een merkwaardig stuk hout, de ander ziet weer wat anders, de een relativeert en ziet wat de natuur heeft gedaan, de ander ziet het wezen dat ik ben. Je ziet, het is maar net vanuit welk oogpunt je kijkt, met welke bril je naar mij kijkt. Zo is het met veel dingen in de wereld, het is hoe je het bekijkt, met welke ogen en alle ogen kijken anders naar hetzelfde. Een geschenk want niets is altijd hetzelfde, overal hangen meerdere lagen overheen. Tot hoever kijk je? Kijk je voorbij de eerste laag, de tweede, blijf kijken en zie wat er gebeurt. Kijk voorbij wat je ziet. Kijk met je ogen dicht.

Kijk naar mij, wat zie je. Kijk met je ogen dicht en kom dichterbij, ik heb een persoonlijke boodschap voor jou. Zie mij en ik zie jou.

Luister. Zie. Ontvang.